قابل
توجه هموطنان مقیم اروپا و کشورهای عربی
بر گرفته از مقاله آقای محسن
مسرت
آیا
در عرصهی سیاست خارجی هدفی نزدیکتر و کمهزینهتر از این برای اتحادیۀ اروپا
وجود دارد که بعنوان یک نیروی صلحطلب ابتکار عمل را به دست بگیرد و برای برگزاری
کنفرانس بسیار مهمی تلاش کند که در سال 2010در سازمان تصویب ملل تصویب شده؟ آیا اهدائ جایزه نوبل
صلح به اروپا به بهانه از بین بردن روابط خشونت زا بین کشورهای اروپائی در دوران
بعد از جنگ جهانی دوم ،این قدرت سیاسی جهانی رااز دریچه اخلاقی موظف به مسئولیت
بیشتری در ایجاد منطقه خاورمیانه و نزدیک خالی از تسلیحات کشتاردستجمعی نمیکند و
آیا پیش فرض اهدای این جایزه به جامعه اروپای
متحد همان نبوده که باعٍث جایزۀ صلح برای اوباما شد ؟ اروپا باید با جسارت و پیگیری از
همهی کشورهای منطقه از جمله ایران و اسرائیل بخواهد که بدون هیچگونه پیش شرطی در
این کنفرانس شرکت کنند و در تشکیل کنفرانس هیچ خللی را، حتی اگر تعداد اندکی از
کشورهای منطقه از شرکت در آن خودداری ورزند، بخود راه ندهد. هیچیک از دولتهای منطقه، حتی آنهایی که در
زندان ایدئولوژیک خود اسیرند، نمیتوانند در درازمدت بدون از دست دادن مشروعیت
مردمی کشور خود به ندای صلحطلبانهی کنفرانس سازمان ملل پاسخ منفی بدهند و به آن
نپیوندند. اعلام شروع کنفرانس مصوب سازمان ملل خود به
تنهائی میتواند از حدت درگیری بر سر
برنامهی هسته ای ایران بکاهد.
در تاریخ
بشر موقعیتهای ازدست رفتهی بسیاری با عواقب وخیم وجود داشتهاند. بشریت اکنون بار دیگر در شرف از دست دادن
موقعیتی تاریخی دیگری میباشد که میتواندفاجعه
جدیدی را ببار آورد. این موقعیت تاریخی تشکیل کنفرانس سازمان ملل برای ایجاد منطقهی خالی از
سلاحهای کشتار جمعی در خاورمیانه و نزدیک است . علیرغم اینکه این کنفرانس میتواند
در آخرین لحظه از جنگی علیه ایران جلوگیری کند،سیاست مداران و رسانههای عمومی
جهان آنرا تا کنون بکلی نادیده گرفته اند. تشکیل این کنفرانس بعد از تقریبا سه دهه تلاش
ناموفق، در سال 2010 در چارچوب کنفرانس بررسی پیمان منع گسترش
سلاحهای هستهای( ان پی تی) که هر پنج سال یک بار تشکیل میشود، تصویب شد و یاکو
لاجاوا، شخصیت دیپلوماتیک وزارت امور خارجه فنلاند به عنوان هماهنگ کنندۀ آن
تعیین گردید.این کنفرانس قرار است حداکثر تا دسامبر 2012 در هلسینکی آغاز شود.
کشورمصر تحت حاکمیت حسنی مبارک
نیروی موثر برای تصمیم سازمان ملل بود و به نظر میرسد که محمد مورسی، رئیسجمهور
فعلی مصر مهمترین سیاست مداری باشد که در پیگیری اجرای این پروژه نقش فعالی بازی
کند .آقای مورسی در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل در 26 سپتامبر 2012 اعلام کرد که مصممانه تلاش خواهد کرد تا این
کنفرانس در همین سال جاری حتما تشکیل شود. اهمیت و ضرورت شروع این کنفرانس نه تنها در
این است که شاید زمانی، مثلا ده سال بعد، خاورمیانه به منطقهای خالی از هرگونه
سلاح کشتار جمعی تبدیل شود، بلکه از این جهت هم حائز اهمیت بسیاری میباشد که هرچه
زودتر از حادتر شدن درگیری بر سر برنامهی اتمی ایران جلوگیری کند .
حمایت شما هموطنان از نقش سازندۀ اروپا در پیشبرد کار این کنفرانس
و نیز تأکید بر نقش سازندۀ آقای محمد مورسی رئیس جمهور مصر در این راستا بسیار بجا
و مفید خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر